k o n s u m e n t k r e d y t r o z w i ą z a n i a
czytaj więcej
ukryj
Dyrektywa CCD 2 - webinar

Wczoraj, 22 listopada 2023 r., Mec. Dominika Rogoń poprowadziła we współpracy z WoltersKluwer webinar “Dyrektywa CCD 2 – nowe porządki w kredytach konsumenckich“, podczas którego przedstawiła główne założenia i kluczowe rozwiązania nowego aktu. Mimo że termin na implementację dopiero rozpoczął bieg (do 20 listopada 2025 r.), a stosowanie przepisów krajowych ma nastąpić od 20 listopada 2026 r., temat już teraz wzbudza spore zainteresowanie w branży consumer finance.

czytaj więcej
ukryj
Rachunki bankowe po śmierci posiadacza - szkolenie

Dziś odbyło się szkolenie online “Rachunki bankowe po śmierci posiadacza rachunku” przeprowadzone przez mec. Dominikę Rogoń we współpracy z Krajowym Związkiem Banków Spółdzielczych. Tematyka webinaru obejmowała ogólne zasady dziedziczenia, losy rachunków bankowych po śmierci posiadacza w zależności od typu rachunku, problematykę rachunków “uśpionych” i rachunku bankowego podlegającego zarządowi sukcesyjnemu. Rozwiązania prawne na wypadek śmierci posiadacza rachunku nie są nowością w prawie polskim. Mimo to liczba pytań zadanych podczas szkolenia dowodzi, że nadal powstają zasadne wątpliwości co do ich stosowania w praktyce. Dziękujemy wszystkim Uczestnikom za niezwykle aktywny udział w webinarze!

czytaj więcej
ukryj
"Środa z kredytem konsumenckim" - cykl szkoleń zakończony

Dziś odbyło się ostatnie spotkanie z cyklu “Środa z kredytem konsumenckim”, prowadzonego przez Mec. Dominikę Rogoń we współpracy z Krajowym Związkiem Banków Spółdzielczych od listopada 2022 r. Podczas pięciu spotkań zostały omówione wszystkie bieżące problemy związane z umowami o kredyt konsumencki zawieranymi przez banki spółdzielcze, ze wskazaniem na możliwe przyszłe rozwiązania w drugiej dyrektywie o kredycie konsumenckim (CCD2).

czytaj więcej
ukryj
Ustawa "antylichwiarska" - szkolenie

Wczoraj Mec. Dominika Rogoń poprowadziła szkolenie “Ustawa ‘antylichwiarska’ – pożyczki konsumenckie w nowym reżimie prawnym” zorganizowane we współpracy z Instytutem Szkoleń Prawa Bankowego. Spotkanie było bardzo interaktywne, a liczba pytań Uczestników potwierdza wagę omawianych zmian dla rynku consumer finance, w szczególności dla instytucji pożyczkowych.

czytaj więcej
ukryj
IX KONGRES PRAWA BANKOWEGO I INFORMACJI

Dziś odbył się IX Kongres Prawa Bankowego i Informacji organizowany przez Związek Banków Polskich. Mec. Dominika Rogoń wzięła udział w bloku “Umowa o kredyt konsumencki w świetle unijnych i krajowych zmian legislacyjnych” z prelekcją pt. “Sankcja kredytu darmowego – założenia vs. rzeczywistość“. Poruszane kwestie dotyczyły rozumienia zasady “skuteczności, proporcjonalności i odstraszającego charakteru” sankcji kredytu darmowego w świetle wyroków TSUE, najczęściej zarzucanych naruszeń i ich wpływu na wystąpienie sankcji, konstrukcji sankcji z art. 45 u.k.k., a także dopuszczalności praktyki realizacji sankcji przez osoby trzecie na podstawie udzielanego przez konsumenta pełnomocnictwa do jej “uruchomienia”.

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
czytaj więcej
ukryj
Obniżka kosztów przy wcześniejszej spłacie kredytu – wyrok TSUE (C-383/18)

Kwestia zasad rozliczenia kosztów kredytu konsumenckiego w przypadku, gdy konsument spłaca kredyt przed terminem, była „od zawsze” w najwyższym stopniu sporna. Koncepcja korzystniejsza dla konsumenta – rozszerzająca zakres redukcji na wszelkiego rodzaju koszty – odwoływała się do tego, że zgodnie z przepisami dyrektyw 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz odnośnych przepisów polskich obniżce ma ulec „całkowity koszt kredytu”. Natomiast koncepcja korzystniejsza dla kredytodawcy – zawężająca zakres redukcji do kosztów zależnych od okresu kredytowania – bazowała na użytym w przepisach sformułowaniu o obniżce „kosztów przypadających na okres (dotyczących okresu), o który skrócono obowiązywanie umowy”. Za każdą z tych koncepcji przemawiają pewne racje celowościowe. Polskie organy już kilka lat temu opowiedziały się za koncepcją pierwszą (Stanowisko Rzecznika Finansowego i Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawie interpretacji art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim, 16.05.2016 r.), którą następnie podzielił także Rzecznik Praw Obywatelskich w piśmie z dnia 17.06.2019 r.

Wątpliwości zostały przesądzone przez TSUE w dniu 11.09.2019 r. w wyroku wydanym w sprawie C‑383/18 (Lexitor sp. z o.o. przeciwko Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej im. Franciszka Stefczyka, Santander Consumer Bank S.A., mBank S.A.). TSUE zauważa co prawda w pkt 25 wyroku, że „Analiza porównawcza różnych wersji językowych art. 16 ust. 1 dyrektywy 2008/48 nie pozwala na ustalenie dokładnego zakresu przewidywanej przez ten przepis obniżki całkowitego kosztu kredytu”. Rozstrzygnięcie jest jednak znacznie bardziej kategoryczne niż tezy Rzecznika Generalnego wyrażone w opinii z 23.05.2019 r.

Trybunał orzekł: „Artykuł 16 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG należy interpretować w ten sposób, że prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu obejmuje wszystkie koszty, które zostały nałożone na konsumenta.” W opinii TSUE proporcjonalnej obniżce podlegają zatem także koszty jednorazowe, pobrane np. już przy zawarciu umowy, których wysokość nie ma żadnego związku z okresem kredytowania. W świetle wyroku TSUE kwestia obowiązku rozliczenia np. prowizji za udzielenie kredytu została jednoznacznie i bez wyjątków rozstrzygnięta na korzyść konsumentów.

W tezie wyroku jest mowa o „kosztach, które zostały nałożone na konsumenta”, przez co należy zapewne rozumieć wszelkie koszty rzeczywiście poniesione przez niego do dnia wcześniejszej spłaty. Taką interpretację może także sugerować treść pkt 24, gdzie mowa o metodzie obliczania, jaką należy zastosować w celu dokonania obniżki, polegającej na uwzględnieniu całości kosztów poniesionych przez konsumenta, a następnie obniżeniu tej kwoty proporcjonalnie do pozostałego okresu obowiązywania umowy. Należy jednak zauważyć, że zarówno pytanie prejudycjalne, jak i rozstrzygnięcie TSUE dotyczą obniżki całkowitego kosztu kredytu, a zgodnie z powołaną w pkt 23 wyroku definicją niektóre koszty wyłączone są z zakresu tego pojęcia, w szczególności jako „nieznane kredytodawcy” na dzień zawarcia umowy. Jak się wydaje, na tle wyroku TSUE nadal może być dyskusyjne, czy przyjęta interpretacja oznacza konieczność redukcji także tych kosztów, które nie były pierwotnie uwzględnione w całkowitym koszcie kredytu, a zostały pobrane w trakcie obowiązywania umowy z tytułu czynności dokonanych na wniosek konsumenta, a zarazem są obiektywnie niezależne od czasu trwania umowy (np. opłata za aneks, itp.).